Van groen naar oude stenen

Cusco: touristische overbevolking!!!
Dat is ook niet gek, want de omgeving biedt voor ieders wat wils...waar wij natuurlijk gretig gebruik van hebben gemaakt ;)

We zijn eerst de jungle ingegaan, park Manu. Deze jungle-ervaring bestond vooral uit het varen op een boot over een rivier in een supermooie omgeving. Vanuit deze vrij stille boot zijn we op verschillende plekken uitgestapt om te wandelen of te slapen met zelfs een nachtje kamperen op een platform!
Peter heeft zijn uiterste best gedaan alles te spotten wat er te spotten viel... helaas mocht dat niet baten; we hebben de poema, anaconda en andere grootse wildebeesten gemist. Toch kunnen we een Tapir, Tayla (lijkt op een kruising tussen aapje-beertje), nieuwe apensoort, een bijzondere vogelsoort en slangetjes op onze lijst bijschrijven!
Onze gids heeft ons ook nog vele uren aan de kant van watertjes (vaak in het donker) laten wachten, omdat meneer perse een kaaiman wilde vangen. Na de 5e poging kwam hij tevreden terug uit het slootje... MET een BABY!!!!kaaiman. Maar toch leuk...

De meeste toeristen in Cusco hebben ver van te voren de beroemde Inca Trail geboekt. Dat is een 4daagse wandeltocht over een pad wat rond 1200 door het Incavolk is aangelegd. Om deze oude route te kunnen behouden zijn er een maximaal van 500 mensen per dag toegestaan en daarom moet je het een paar maanden vantevoren boeken EN is de prijs erg hoog.
Gelukkig zijn er veel alternatieven, zo hebben wij de Inca-jungle-trail gedaan. Ook op deze route ben je 4 dagen onderweg en kom je op een pad te lopen die door de Inca’s is aangelegd.
Het leuke van onze trail was dat we de eerste dag met een mountainbike van 4000 meter naar 2000 meter zijn afgezakt, dit keer vooral geasfalteerd.
De andere dagen bestonden uit wandelen. Er waren ook geniet-momenten ingelast tijdens onze trip die de originele trail mist....tja verschil moet er wezen Wannie en Joep! Op dag 2 lagen we bijvoorbeeld in een CenterParcs-look-a-like in natuurlijke hotsprings bij te komen. En in de avond stonden we te dansen in een plaatselijk barretje. Dit barretje had alleen niet gerekend op klanten; 't was leeg en stil.
De dj en een dame voor achter de bar moesten uit een paar huizen verder worden gehaald om ons te bedienen. En na zo'n twee uur stonden ook de andere groepen de heupen te wiegen.

Maar het was natuurlijk niet alleen maar feest. We waren flink beetgenomen door heel vervelende kleine muggen... onze armen en benen zaten onder de rode bulten. brrr Krijg nog jeuk als ik eraan denk!
De laatste dag sta je om 04:00 met de andere groepen onderaan 2000 INCA-treden te trappelen om naar boven te gaan. Bovenaan is de MachuPicchu en hier is een ook maximaal aantal bezoekers toegestaan. Om van een entree-ticket verzekerd te zijn moet je voor 06:00 aankomen om de eerste bussen met de luie of oude toeristen voor te zijn.

Jullie zullen er niet versteld van staan dat wij natuuuuuuuuuuuuuuurlijk ruim op tijd boven waren en dat wij die dag hebben mogen genieten van een heel bijzondere plek op deze aardbol. Google eens op MachuPicchu, want het is lastig om kort uit te leggen.

Na al die dagen wandelen en een ochtend trapbestijgen zijn er ook nog gestoorden die de top van deze plek willen bereiken... Wij dus ook! weer een heleboel treden omhoog en als je eenmaal op de top bent kom je oa ruines van huizen tegen!! Wie gaat er nou op zo'n belachelijke hoogte wonen????

Weet jij het? wij niet...!


tot het volgende verslag