Peru

Een paar weken later, maar nog steeds in chronologische volgorde ons vervolg van het reisverslag.

Op 15 september zijn we letterlijk de grens overgelopen van Bolivia naar Peru. We zijn Peru gestart aan het Titicacameer. Na een commercieel bezoek aan de floatingislands hebben we ook nog besloten om een ander eiland in dat meer te bezoeken, Taquile eiland.
De floatingisland waren dus niet helemaal traditioneel meer, maar gelukkig nog steeds wel heel bijzonder. Het zijn eilanden gebouwd op riet en vroeger leefden ze oa van hun eigen visvangst, maar nu zijn ze afhankelijk van het tourisme. Dat is dan ook de oorzaak van de commerciele inslag, zoals het verkopen van allerlei souvenirs en geld vragen voor foto's.
Toch leven deze mensen nog steeds in hun dorpen van riet op het riet en dat kom je ergens anders niet tegen.
Ons bezoekje aan het andere eiland in dit grote/hoge meer was gelukkig traditioneler. Ze leven daar in een eigen cultuur, waarbij de weverij een belangrijk aspect is.
We hebben er overnacht bij een familie, wat het extra bijzonder maakt...er zijn trouwens ook geen hotels. Overdag zijn er een paar uur heel veel toeristen, maar daarna is het eiland weer het bezit van de lokalen.
Een traditionele dans en muziekavond heeft zelfs Peters voetjes van de vloer gehaald :)

Hierna zijn we meteen via een krappe nachtbus naar Arequipa vertrokken. Een mooie stad in het zuiden van Peru. Heerlijk even niks gedaan en daarna een 2 daagse tocht door de Colca Canon gedaan. Dat is een van werelds grootste canons. Een andere trekpleister hier, zijn de CONDORS. Deze vogel kan een spanwijdte hebben van wel 3 meter...en da's best groot! We hebben er een paar zien vliegen, maar goed op de foto krijgen is best wel lastig. Speciaal voor mijn roofvogelliefhebbende broer een kaart gekocht waarbij je het wat beter ziet. (besef me alleen dat we die niet hebben opgestuurd)
De tocht bestond verder uit een dag naar beneden lopen, 1000 meter...klinkt lekker dat het naar beneden is, maar je tenen zijn het na een paar uur echt wel zat om telkens geconfronteerd te worden met de voorkant van de schoenen.
Het was ook erg droog (nog steeds hoog) en groenloos aan die kant van de canon, maar gelukkig was het eenmaal beneden heel wat groener. We hebben daar heerlijk in een Oase met natuurlijke zwembaden uit kunnen rusten met een bord vol spaghetti.
Dat was ook wel nodig, want je kunt je voorstellen dat als je een kilometer zakt...
Dat...
je die kilometer ook weer omhoog moet!!!
In 3 uur zouden we de volgende dag bijna recht omhoog het punt weer moeten bereiken waar we waren gestart.
Na een goed ontbijt zijn in de vroegte. En wat bleek? Binnen de twee uur waren we er al!!!
Goh wat zijn we toch goed... ;) Mocht je dit record willen verbreken, besef je dan wel dat hetgeen zich afspeelde in het zuurstofarme gebied van 3 km boven zeeniveau!! Vergis je niet dus...

Om dit fijne stadje, Arequipa, op een leuke manier gedag te zeggen, hebben we op de laatste dag een Rafting-tripje geboekt! In rivier genaamd Chili zijn we onze raftingcarriere gestart. Erg leuk, mooi en soms een mooi afdalinkje. Een andere Hollandse meid kwam op een spannend stukje te water. Gelukkig was daar raftingheld Peter om haar weer veilig in de boot te krijgen.
Die Peter is van alle markten thuis... zoals jullie kunnen lezen.

In ons volgend verslag lezen jullie onze avonturen over Cusco en omgeving!!!

Fijne dierendag allemaal!