De hoogte in!!!

wij, vlakkelandbewoners, hadden best even moeite met de hoogte die we in zijn gekomen. Eerst Sucre, 2600 mtr boven zeeniveau.
Gelukkig waren er goede medicijnen beschikbaar waardoor je de hoogte beter aankunt. Verder zijn daar ook de Coca bladeren; die hebben oa een positief effect op zuurstofopname. Voor iedereen die denkt dat we aan de drugs zijn: cocabladeren is niet hetzelfde als cocaine!!
We hadden een erg leuk hostel, door een tip van andere mensen, gevonden. Daar konden we zelfs een leraar Spaans boeken. We hebben drie lesjes Spaans bij hem gevolgd. Helaas bleek mijn eigen geleerde stof onvoldoende en begonnen we helemaal bij de basis. Leerzaam, maar vooral erg leuk om te doen.
In dit stadje zijn ook wat Nederlanders gevestigd. Zo was er een man die in een weeshuis werkte, met hem hebben we deze bezocht. Dit weeshuis was alles behalve dat we ervan verwacht hadden. Heel goed georganiseerd, voldoende financien, netjes, groot etc. Een donatie was overbodig dus.
En bij een van de andere Nederlandse organisaties hebben we bitterballen en Hollandse appeltaart gegeten. verder hebben we vooral genoten van een paar dagen niks doen...

Vanuit Sucre zijn we via een zeer kronkelige en zanderige weg naar Potosi gegaan. Dit is de hoogste stad op aarde (volgens ons reisboek dan) en staat bekend om zijn mijnen.
Voor ons was er een andere reden dat we er naar afreisden: juist in dit weekend was er een groot festival gaande.
Heel gaaf om eens mee te maken. Zeer kleurrijke dansgroepen kwamen in een optocht voorbij. De dans werd net zo lang herhaald tot ze het eind van de route behaald hadden. Deze route was lang en ook nog heel stijl en dat allemaal op meer dan 4000 meter hoogte boven zeeneiveau, ...wij hadden al moeite met de trap naar onze slaapplaats!
Om het geheel nog aantrekkelijker te maken is het op deze hoogte ook nog heel koud, wanneer de zon onder is... brrrrrr...