een aantal maanden later...

.... volg de nieuwste avonturen van Peter de Spotter en Ranger Nicki!!
in alle haast ben ik maar een 1 ding vergeten mee te nemen; mijn stem. Foetsie!! en da's best lastig als Ranger. Momenteel ben ik, dankzij de medische ondersteuning NELLIE b.v., aan een simpel anti-biotica kuurtje begonnen en dat geeft goede hoop op snel herstel.
Zo! Dat ‘gezegd’ hebbende, nu het goede nieuws:
Het is hier gaaf. Het is hoogseizoen en we waren bang op kolonies van Westerlingen, maar die hebben we tot nu toe goed weten te vermijden. Een beetje te goed, want zo stonden we in the middle of nowhere op een camping ...in ons eentje! Terwijl we toch nog wel informatie wilden van andere backpackers...mmmm. We moesten daarom vertrouwen op de informatie die de Kenianen ons gaven. Een man die wel een auto en chauffeur kon regelen om ons door een park te rijden had het geluk dat we met hem aan de praat gingen. We wilden een simpele tour doen door het Nakuru NP, die vooral bekend staat om de witte, zwarte neushoorn en flamingo’s . Een leuke start, dachten wij! Langzaam opbouwen tot we in Tanzania de echt grote wilde dieren zouden gaan zien.
De avonturen van Peter en Nicki zouden echter geen avonturen zijn als er weer een paar verrassingen op onze weg kwamen.. :)
en zo bleek... de volgende ochtend stond onze taxi-chauffeur netjes klaar te vroeg (en da’s al verrassend op zich) Onze eerste Afrikaanse safari kon beginnen. Terwijl alle andere toeristen in mooi geprepareerde safaribusjes door het park reden, gingen wij op pad met een oude Toyota en chauffeur die het vak nog moest leren. Het bleek een erg vriendelijke Keniaan die netjes aan alle andere (opgeleide) gidsen vroeg of ze een Simba of Leopard hadden gezien...-wij waren in de verondertelling alleen maar neushoorns te gaan zien..!!???- maar een leeuw of luipaard, ach..da’s ook leuk.
Helaas "no no...sana, sana" kreeg hij iedere keer te horen. Maar onze beste Keniaan bleef gewoon doorvragen totdat een gids zei:"...Follow me, follow me..."
en JA! daar lag hij prachtig op een tak: een luipaard! Wauw! Dat is erg bijzonder, want dit dier die zich aan de top van de voedelsketen bevindt, is bijna nooit te spotten en een minuut later waren we omsingeld met leeuwen (de Simba's). Echt gaaf die grote Houba’s.
Alsof het allemal nog niet genoeg was werden we verder verblijdt met: onze eertse giraffes-neushoorns-zebra's-antilopen-bavianen-en en en en en nog veel meer. Erg verrassend dus.
En toen wilden we het reisverslag plaatsen... maar helaas verbrak onze verbinding. Moed na 15 pogingen opgegeven en ons internethotelletje verlaten zonder digitaal contact.
Dat betekent dat er NOG een lap tekst aan komt; ..............sorry
Ik zal het kort houden; aanbod gekregen van een touroperator voor een 3-daagse safari in Masai Mara . Dat is de Keniaanse zijde van de bekende Serengeti. De Serengeti staat bekend om zijn migraties van dieren, waarbij ze geregeld rivieren moeten oversteken, wat dan grof onderbroken wordt door de aanval van krokodillen. Wij, toeristen, houden van dergelijk leed en daarom gaan ‘wij’ op zoek naar die migratie. Peet en ik waren van plan dat in Tanzania te regelen maar nu bleek dat die migratie echter in Kenia plaatsvond...
08.15 moesten we klaarstaan om te vertrekken, 10:15 reden we de stad uit, om maar even een beeld te geven hoe geduldig je moet zijn om je geld op deze manier op te maken;) eerste uren gingen voortvarend TOT de verharde weg op hield. ‘African massage’ zei de gids/chauffeur. Off the road was zeg maar beter dan ON the road. Ook wel weer grappig.
Vanuit het kamp zijn we meerdere keren het park ingereden. Olifanten-gnoes-leeuwen-nijlpaarden-CHEETAH- en nog veel meer... ook een leeuw die in aanvalshouding lag en dat zou wel eens op een aanval kunnen uitkomen, wat dan weer heel bijzonder is om mee te maken. Het nadeel van dit park in combinate met het hoogseizoen is, zijn de vele busjes die in een rij zo’n leeuw in aanvalshouding observeren, maar als je dat wegdenkt, is het super gaaf. Ook de migratie gezien, maar helaas vertikten ze het om op dat moment de rivier over te steken wat ons dus geen gruwelijke plaatjes van aanvallende krokodilen op heeft geleverd.
Ik type dit terwijl ik in ‘bed’ zit, nog in dat kamp, op een matras van stro waardoor ik blauwe plekken creëer op mijn billen. Normaliter zou ik mij bevinden in het feestgedruis in centro-ville-Nijmegen; terwijl ik naar leeuwen zocht, ben ik er in mijn gedachten bij geweest en ik hoop dat het net zo leuk was als ik dacht!! Succes met al jullie katers, .... gaan wij er weer verder naar op zoek...whoahahaha :)
Ps mijn stem is al een paar dagen terug, dus bedankt Nellie!
Ps 2 de laatste ochtend -safari een cheetah in actie meegemaakt! Heel gaaf.